آثار تاریخی بجا مانده از جنگ جهانی دوم در روسیه

در سال 1945 اتحاد جماهیر شوروی توسط جنگ جهانی دوم کاملا فرسوده شد. مسکو در اثر حملات هوایی دشمن به شدت آسیب دیده بود. لنینگراد (در حال حاضر سن پترزبورگ) با اینکه از محاصره جان سالم به در برده بود ولی هشتاد درصد از جمعیت خود را از دست داد. دو سوم استالینگراد (در حال حاضر ولگوگراد) از بین رفته بود. در روسیه معاصر یافتن شهری که با جنگ جهانی دوم به یک شکلی تحت تأثیر قرار نگرفته باشد، دشوار است:

شهر های روسیه یا به جبهه های نبرد تبدیل شدند یا به پناهگاه برای افراد و کارخانه های تخلیه شده تبدیل شدند.

پس از آن 9 شهر که بیشترین آسیب جنگ را متحمل شدند، عنوان “شهر قهرمان” را به ترتیب زیر دریافت کردند:

مسکو، سن پترزبورگ، ولگوگراد، تولا، اسمولنسک، مورمانسک، کرچ، نووراسییسک و سواستوپل.

در اینجا ما چندین اثر چشمگیر در جنگ جهانی دوم در روسیه را به شما معرفی خواهیم کرد.

ولگوگراد: مجسمه مامایف کورگان

ولگوگراد (913 کیلومتری مسکو) که در زمان اتحاد جماهیر شوروی به نام استالینگراد خوانده می شد، مکان خونین ترین نبرد در تاریخ جهان است که در آن نزدیک به 1.5 میلیون نفر از بین رفتند.

در ژوئیه سال 1942 ارتش سرخ در نبرد مامایف کورگان، ارتش جبهه شرقی هیتلر را شکست، جنگی که روند جنگ جهانی دوم را تغییر داد.

این بنا ها در محلی که آن وقایع اتفاق افتاده ساخته شده اند و امروزه اصلی ترین دیدنی های شهر هستند.

بیشتر بنا های اختصاص داده شده به جنگ جهانی دوم در سه منطقه نه چندان دور از یکدیگر واقع شده اند:

کوچه قهرمانان، اطراف موزه پانوراما نبرد استالینگراد و در منطقه مامایف کورگان.

بهترین راه برای رفتن از یک مکان به مکان دیگر توسط مترو است که هم از بالا و هم از زیر زمین می رود.

هنگامی که مجسمه Motherland Calls در سال 1967 برپا شد، در کتاب رکورد های گینس به عنوان بلند ترین مجسمه جهان در ارتفاع 85 متری گنجانده شد، این در حالی است که پایه و اساس آن محاسبه نشده است.

با مقایسه مجسمه آزادی در نیویورک که 46 متر ارتفاع دارد و مجسمه مسیح رستگاری در ریودوژانیرو 38 متر است.

سن پترزبورگ: Ploshchad Pobedy و موزه دفاع و محاصره لنینگراد

در حالی که ساکنان و مدافعان استالینگراد در حال مرگ در جنگ بودند، لنینگراد مجبور شد یک تجربه به همان اندازه هولناک را تحمل کند: محاصره 872 روزه شهرشان از 8 سپتامبر 1941 تا 27 ژانویه 1944.

97 درصد از کسانی که درگذشتند، نه در اثر جراحات و نه در خط مقدم جنگیدند، بلکه به دلیل گرسنگی و بیماری از بین رفتند.

همانطور که مایکل والزر فیلسوف سیاسی آمریكا در كتاب خود “جنگ های عادلانه و ناعادلانه” خاطرنشان كرده است، “در محاصره لنینگراد تعداد بیشتری از غیرنظامیان كشته شدند تا در هامبورگ، درسدن ، توكیو، هیروشیما و ناگازاكی.”

بنای یادبود مدافعان لنینگراد در میدان پیروزی سن پترزبورگ قرار دارد و مرکز این ترکیب معماری را تشکیل می دهد.

این مشهور ترین یادبودی است که در ایام غم انگیز محاصره به کار های قهرمانانه ساکنان شهر اختصاص داده شده است.

در زیر این بنا، یک موزه یادبود زیرزمینی وجود دارد که توسط دو معرق بزرگ به نام های “محاصره” و “پیروزی” تزئین شده است.

در این سالن سیگنال های رادیویی از مسکو شنیده می شود در حالی که بر روی پرده ها دو شبح از شهر تحت محاصره ظاهر می شوند.

یک فیلم مستند کوتاه همراه با سمفونی شماره 7 دمیتری شوستاکوویچ نمایش داده می شود که وی در اواخر سال 1941 در گذشت و به ساکنان لنینگراد اختصاص یافت. این شهر به عنوان سمبل مقاومت در برابر نظامی گری نازی ها شناخته می شود.

همچنین جیره های رقت انگیزی که در آن زمان وجود داشته است نیز در اینجا توضیح داده شده است.

کورسک: مجموعه یادبود طاق کورسک و طاق پیروزی

نبرد استالینگراد نقطه عطفی در جریان جنگ جهانی دوم بود، اما موفقیت آن بدون جنگ نبرد کورسک (457 کیلومتری مسکو) تثبیت نمی شد.

اهمیت ژئوپلیتیکی آن فراتر از جبهه اتحاد جماهیر شوروی و آلمان بود، زیرا این فشار را بر آلمانی ها وارد کرد و اتحاد های آن ها را به هم زد.

نبرد کورسک همچنین به عنوان بزرگترین نبرد تانک ها در تاریخ شناخته می شود: حدود دو میلیون نفر، 6000 تانک و 4000 هواپیما در آن وجود داشتند.

نبرد یادبود کورسک در حومه شمالی شهر واقع شده است. این پارک در قالب یک کوچه به طول یک کیلومتر با یک طاق پیروزی، یک بنای تاریخی برای مارشال جورجی ژوکوف ارتش سرخ، کلیسای سنت جورج، مقبره سرباز ناشناس و شعله ای ابدی تنظیم شده است.

این مجموعه همچنین نمایشگاهی از تجهیزات نظامی، توپ، هویتس، مخزن T-34، یک توپخانه متحرک “Zveroboy” و راکت های معروف Katyusha را شامل می شود.

نووراسییسک: مجموعه یادبود مالایا زملیا

وقایع چشمگیر جنگ جهانی دوم نیز جنوب روسیه را تحت تأثیر قرار داد. مشهور ترین قسمت آن عملیاتی دوزیست است که توسط ارتش سرخ در فوریه سال 1943 آغاز شد.

نتیجه آن ایجاد یک پل سرخ به نام مالایا زملیا (سرزمین کوچک) در جنوب نووراسییسک (1،466 کیلومتری مسکو) بود.

این دفاع قهرمانانه 225 روز به طول انجامید و صبح روز شانزدهم سپتامبر با آزادسازی نووراسییسک از نازی ها به پایان رسید. نتیجه این پیروزی این بود که ضد حمله که نقش مهمی در شکست آلمان در نبرد قفقاز داشت، آغاز شد.

موزه تاریخ ایالتی Novorossiysk Malaya Zemlya در ساحل دریای سیاه واقع شده است.

بنای اصلی مالایا زملیا یک ترکیب مکانی عظیم است به شکل یک کشتی غرق شده که با سرعت کامل به سمت ساحل می رود، می باشد.

تا به امروز در نزدیکی این بنای تاریخی هنوز بقایای جنگ 1943 یافت می شود: سنگر های ارتباطی، خندق ها و فرماندهی. در داخل این بنا موزه ای وجود دارد و نمایشگاهی از تجهیزات نظامی از جنگ جهانی دوم در همان نزدیکی واقع شده است.

سواستوپل: مجموعه یاد بود کوه ساپون

کوه ساپون به طول هفت کیلومتر تا خلیج فیروزه ای بلاکلاوا امتداد دارد و از سواستوپل در جنوب محافظت می کند.

حمله به کوه بیش از هفت ساعت به طول انجامید. قله آن فاصله چندانی ندارد اما آخرین مراحل صعود نیز دشوار ترین مرحله است.

هر سنگر بخشی از تئاتر نبرد است. استحکامات دشمن توسط پیاده نظام، ناجی ها، تانک ها و توپخانه مورد حمله قرار می گیرد.

نبردی در هوا آغاز می شود. در آن لحظه قایق های موتوری شوروی که از نیروی هوایی و نیروی دریایی پشتیبانی می کنند کشتی های دشمن را نابود می کنند.

این دقیقاً تصویری از نبردی است که بازدید کنندگان هنگام ورود به سالن بزرگترین الماس جهان که حمله به کوه ساپون را در 7 مه 1944 در سواستوپل (1237 کیلومتری مسکو) نشان می دهد، پیدا می کنند.